top of page
Search

topsportmentaliteit door de ogen van roderick pijls

Updated: Sep 29, 2020

‘Als ik een klein foutje had gemaakt dan zat ik hier niet mee.’ Dat vertelde Roderick Pijls me. Hij is professioneel kitesurfer en heeft twee jaar geleden op het giftigste meer van de wereld gesurft. Hij zoekt de meest extreme uitdagingen op en weet zelfs in deze omstandigheden het hoofd koel te houden. En dat is niet altijd zo geweest. Dit heeft hij zichzelf aangeleerd. In deze podcast sprak ik met hem over de relatief jonge topsport kitesurfen. Hoe train je hiervoor terwijl er eigenlijk nog zo weinig over bekend is en hoe is voor hem om te leven als topsporter? Welke nadelen ervaart hij en hoe gaat hij hiermee om? Hoe train je om het hoofd koel te houden in spannende situaties. Luister snel naar deze podcast of lees de blog om alles te leren over de topsportmentaliteit van Roderick.



Professionele carrière

Roderick Pijls is 28 jaar en mag zich inmiddels al 7 jaar professioneel kitesurfer noemen. Toen hij 7 jaar geleden afstudeerde aan de Erasmus Universiteit besloot hij zichzelf 1 jaar te geven om professioneel te kiten en te kijken of hij hierin zou slagen. Nu, 7 jaar later, zitten we hier aan tafel en kan hij zichzelf dus 'nog steeds' professional noemen.

In de kitesport bestaat er niet zoiets als een ‘bond’ zoals bij voetbal of powerliften, dus zijn Roderick en alle andere profs gedwongen alles zelf te regelen. A blessing and a curse, vindt Pijls. “Het is ontzettend frustrerend als je weer alle vliegtickets, hotels, fysio’s, inschrijvingen moet regelen. Maar aan de andere kant prikkelt het je ondernemerskant en leer je er ook veel van.” Hieraan merk je dat de sport nog redelijk jong is, geeft Roderick aan.

Je krijgt ook niet zomaar betaald als kiter, je bent afhankelijk van sponsoren. Als nieuweling word je ook op hoog niveau nog niet direct betaald. Zodra je beter wordt, meer wedstrijden gedaan hebt en meer prestaties op je naam hebt staan komen de sponsoren vaak vanzelf. Dit werkt dus allemaal net even wat anders dan bij andere topsporten..

Kitesurf wedstrijden

Een kitesurf wedstrijd ziet er qua structuur ook heel anders uit dan de meeste andere wedstrijden. Omdat ze altijd afhankelijk zijn van het weer (de golven en de wind), is het lastig om een vaste begin- en eindtijd te bepalen. Dit betekent dat je soms vanaf 5 uur 's ochtends op het strand klaar moet staan en pas om 4 uur 's middags begint. Roderick zorgt altijd dat hij 2 weken voordat de wedstrijd aanvangt, op de locatie aanwezig is zodat hij zich kan voorbereiden. Hij bestudeert en oefent op de golven op de wedstrijd locatie.

De punten worden door een jury toegekend op basis van extremiteit en consistentie die je laat zien. Ze bekijken daarnaast welke turns je maakt en tot slot de hoogte en kwaliteit van de golven die je pakt.

Zenuwen de baas

Toen Roderick begon met professioneel kitesurfen bleek dat hij zich tijdens zijn wedstrijden niet van zijn beste kant kon laten zien. Gedurende de trainingen kwam duidelijk naar voren dat hij één van de besten was, maar zodra de wedstrijd begon leek hij de weg een beetje kwijt. Op gegeven moment heeft hij uit zichzelf hulp gezocht bij een mental coach, waar hij met zijn mindset aan het werk is gegaan. Wat is er precies aan de hand en hoe bereid je je nou goed voor op een wedstrijd?

Om dit te bepalen zijn ze eerst samen in het probleem gedoken. Wat gebeurd er eigenlijk op het moment dat de wedstrijd van start gaat? Waarom bevries je? Aan de hand van vragen en oefeningen heeft Roderick hier antwoord op kunnen geven. Op een bepaald moment volgde de opdracht van zijn coach om iedere keer tijdens het kiten, eerst een half uur lekker ontspannen te trainen en vervolgens de stress die hij voelt tijdens een wedstrijd op te roepen bij zichzelf. De opdracht luidde dus: Probeer de wedstrijdstress na te bootsen als je met vrienden aan het kiten bent.

Dit heeft hem geholpen een soort beschermlaag op te bouwen waardoor hij tijdens de daadwerkelijke wedstrijden de stress vaak na de eerste golf al vaak van zich af kan laten glijden. Voor Roderick werkt het ook goed om ‘ontspannen’ het water op te gaan. Lachen, plezier, samen met vrienden en niet teveel ‘moeten’ van zichzelf helpt hem om die 9 ‘te varen’. Op het moment dat hij zichzelf te veel druk op legt, merkt hij dat hij eerder een 3 dan een 9 vaart.

Routines en Omgevingsfactoren

Ook houdt hij zich graag vast aan routines, welke hem ook weer helpen met in de juiste focus te komen. Zo heeft hij vaste manieren waarop hij zijn lijnen vastmaakt en waarop hij zijn lichaam natmaakt als hij het water ingaat.

Zijn omgeving is een belangrijke factor voor Roderick. Hij voelt zich, zeker door zijn familie, altijd enorm gesteund. Onder vrienden geldt de regel: Als het waait gaan alle afspraken niet door. Daar is in het begin nog wel eens wat weerstand op gekomen, ook al was dat minimaal. Sinds een paar vrienden van hem ook het water op zijn gegaan, is het begrip alleen maar meer geworden.

Extreme trainingen

Roderick blijkt niet terughoudend te zijn als het aankomt op extreme trainingen en grenzen verleggen. Zo traint hij bijvoorbeeld met vuur en gaat hij kiten op een giftig meer (70 graden heet..).


Maar waarom?

Met een grote lach op zijn gezicht vertelt hij dat je als topsporter vaak de grenzen opzoekt. “Vergelijk het met powerliften, je bekijkt altijd of je die extra kilo kan tillen. Zo bekijk ik of ik die extra uitdaging in mijn trainingen aankan.” Door uit zijn comfortzone te treden, verlegt hij zijn grenzen en hierdoor leert hij onwijs veel dingen, die hij weer mee kan nemen in zijn wedstrijden.

Het beruchte meer Lake Natron, waar Roderick is gaan kiten, is zo giftig dat behalve de flamingo vanwege zijn soort ‘leren’ poot, praktisch geen enkel dier kan overleven. Als Roderick in dit meer gevallen was, had hij dit waarschijnlijk niet kunnen navertellen. Op weg naar Tanzania toe had hij geen last van zenuwen, tot hij in gesprek ging met de lokale bevolking (De Masai) die hem compleet voor gek verklaarden. Hij zou hier niet levend uitkomen, volgens hen. Maar met de juiste intensieve voorbereiding, is hij toch aan het avontuur begonnen. En met succes. Op een buffelschedel die hij met zijn bord raakte na, is zijn kite sessie geheel vlekkeloos verlopen.


‘The Last Line’

Tijdens zijn belevenis in Tanzania had Roderick een fotograaf, Rein Rijke, bij zich en een documentairemaker. Met Rein is Roderick nu een serie begonnen waarbij ze de schoonheid en de kwetsbaarheid van de natuur willen laten zien vanuit een ander perspectief. Bijvoorbeeld door foto’s te schieten kitesurfend op het giftige meer of in een vulkaan in IJsland. De boodschap achter hun serie moet wijzen op de kwetsbare kant van de natuur, op de natuur die verloren gaat. Denk aan olierampen en smeltend ijs. “Om al kitesurfend te kunnen laten zien wat voor moois er kapot gaat in de wereld, komt denk ik veel harder aan bij mensen.” Aldus Pijls.

Tenslotte sluit Roderick zijn verhaal af met een tip. Mocht je tegen situaties met jezelf of je omgeving aanlopen waarin je jezelf moeilijk kan motiveren, of iets lastig te omschrijven vindt: Maak het bespreekbaar. “Ik maak het eerst altijd heel concreet voor mezelf, ik schrijf het uit en dan maak ik het bespreekbaar met mensen. Wat wil ik? Waarom wil ik dat? Hoe kom ik daar? Ik ga het me visualiseren. Als ik het dan vervolgens bespreek met mijn omgeving, dan vallen alle excuses weg en ben ik oprecht en eerlijk. Train jezelf niet alleen lichamelijk, maar train ook je geest. Dus schroom niet om hulp te vragen, zeker op mentaal vlak.”

Wil jij ook een topsportmentaliteit zoals Roderick?


94 views0 comments
bottom of page