‘Hoe laat kom je maandag aan?‘ - werd mij aan de telefoon gevraagd. Ik zal het even opzoeken antwoordde ik. Het was zaterdagavond en ik zou later die avond naar een beachbar gaan om mijn laatste avond te vieren. Ik dacht namelijk dat ik de volgende dag pas hoefde te vliegen.
Ik keek naar mijn vliegtickets en merkte iets geks op: mijn eerste vlucht was zondag om 12 uur ‘s nachts en mijn tweede vlucht zondag om 8 uur ’s ochtends. Ik dacht dat mijn eerste vlucht in de nacht van zondag op maandag was. Hoe kon ik dan mijn eerste vlucht na mijn tweede vlucht hebben? Toen viel net kwartje.
Mijn vlucht was vanavond al!
Ik hing de telefoon op en moest even schakelen. Ik moest namelijk zo snel mogelijk vertrekken. Op dat moment had ik samen met een vriendin een villa in Bali gehuurd en we hadden nog allerlei plannen om de laatste dag optimaal te benutten. Dit kwam dus als een donderslag bij heldere hemel.
‘Mijn vlucht is vanavond en ik moet nu zo snel mogelijk weg’ vertelde ik haar.
‘NEEEE, dat meen je niet!’ was haar reactie.
Binnen een kwartier had ik al mijn spullen gepakt en was er een taxi voor mij geregeld die voor de deur stond. Ik nam snel afscheid, stapte in en reed weg.
Vanuit de auto keek ik naar de rijstvelden, het chaotische verkeer, de gezellige restaurantjes, de lichtjes in het donker en ik nam alles in me op. Dag Bali, je was geweldig.
Ik vond het onwijs jammer dat ik zo snel weg moest. Ik had geen tijd gehad om goed afscheid te nemen en alles te verwerken. Ook voelde het nog niet klaar omdat we allerlei plannen hadden en deze nu niet doorgingen.
Aan de andere kant was er geen tijd geweest om hierover na te denken. Ik moest razendsnel in actie komen. ‘Ik zou dat niet kunnen’ kreeg ik van anderen te horen.
Leuk was het niet nee maar ik moest wel. Verstand op nul en doen wat nodig is.
Ik vergelijk dit soort situaties altijd met een brand. Wanneer je huis namelijk in brand staat, ga je niet eerst kijken hoe de brand is ontstaan – en al helemaal geen aandacht besteden aan hoe je het had kunnen voorkomen. Je huis staat in brand. Je moet NU in actie komen. De brand blussen, de brandweer bellen of je huis verlaten. Later kan je kijken naar de oorzaak en de gevolgen.
In actie komen had voor mij op dat moment prioriteit. Aandacht besteden aan mijn gedachtes en gevoelens kwam later wel.
In de auto kreeg ik meer ruimte om hierover na te denken. Veel tijd om erover na te denken had ik gelukkig niet nodig. Aan de ene kant baalde ik en ik denk dat je dat kan begrijpen maar aan de andere kant voelde ik me gelukkig. Huh? Hoe dan?!
Het ene moment is alles goed en het andere moment was het 180 graden omgeslagen.
Ik liet de baalgedachtes er even zijn maar focuste al snel op positieve gedachtes. Hoe fijn was het dat ik er op tijd achter was gekomen en nu in actie kon komen en voldoende tijd had om alles te regelen? Dat ik niet de dag erna op het vliegveld was gekomen en erachter kwam dat ik mijn vlucht gemist had? Dat ik een domme fout had gemaakt en deze op tijd recht had gezet maar mezelf niet naar beneden praatte omdat ik ‘gefaald’ had. Dat ik de laatste dag gemist had maar dat ik drie geweldige weken had gehad? Hoe fijn was het dat ik een dusdanige mindset had dat ik op dit soort momenten van tegenslag en stress toch nog kan genieten? Ik denk dat ik daar nog het meest dankbaar voor was.
Waar je op focust, groeit.
Als er iets gebeurt dat niet loopt zoals gepland, kun je twee dingen doen. Je kunt heel hard focussen op de negatieve gedachtes waardoor je in een negatieve spiraal belandt.
Dit was niet gepland, ik wil dit niet, wat nou als.... en ga zo maar even door.
Je focust op het verleden en de toekomst en niet op de dingen die NU het meest belangrijk zijn.
Aan de andere kant kun je focussen op de neutrale of positieve gedachtes.
Het leven is nu niet altijd zoals je verwacht. Ik ben dankbaar voor de dingen die wel goed gaan - om vervolgens de stappen te zetten die nodig zijn om met de verandering om te gaan.
In de auto zong ik zachtjes mee met de muziek (samen met de chauffeur). Een uur later stond ik op het vliegveld bij de incheckbali. Ik gaf mijn koffer af en liep richting de douane. In gedachten nam ik het laatste afscheid.
Dag Bali, je was geweldig. Bedankt voor alle bijzondere ervaringen, inzichten en wellicht tot ziens!
Wil jij ook een krachtige mindset?