top of page
Search

De reis van Nepal tot Your Own Leader met Freek Diets

Freek Diets begon aan een reis naar Nepal om te breken met oude gewoonten en een nieuw levenspad te vinden. In zijn zoektocht naar innerlijke rust ontsnapte hij aanvankelijk door middelengebruik. Hij besloot het roer om te gooien en na jaren van toewijding vond hij die innerlijke rust in zichzelf. 

In zijn sportschool hangen overal Tibetaanse gebedsvlaggetjes, trainen mensen op blote voeten en begint de dag met trainingssessies in stilte. De nadruk ligt niet alleen op fysieke training, maar ook op mentale ontwikkeling en dat is ook het doel dat Your Own Leader voor klanten nastreeft. Net als ik is Freek van mening dat zakelijk succes zonder persoonlijke voldoening slechts armoede is. In deze bijzondere sportschool spreek ik hem over zijn tools en technieken, holistische en no-nonsense aanpak voor persoonlijke groei en over de bijzondere ontmoeting met zijn vrouw door te vertrouwen op intuïtie.


Waarom doen jullie het tegenovergestelde van de meeste sportscholen: geen harde muziek tijdens het trainen?

Van 06.00-07.00 uur hebben we een uur lang geen muziek, daarna zetten we vaak rustige/Aziatische muziek op. Het komt een beetje uit de mindset van David Goggins: je hebt muziek niet nodig om je te motiveren. Het mag wel, maar je moet het niet altijd nodig hebben. We werken hier ook aan het mentale aspect. Bewustwording is makkelijker te creëren wanneer je in het hier en nu bent.


Was het hebben van een eigen sportschool altijd al je droom of is het op je pad gekomen?

Nee, ik ben per toeval in het ondernemerschap gerold. Ik haalde zingeving uit mijn werk in de gezondheidszorg: werken met mensen en hieraan bijdragen. Tijdens mijn persoonlijke reis ben ik een personal trainer tegengekomen die ook coach was. Zo kwam ik bij personal training uit en uiteindelijk het opzetten van een eigen sportschool.


Je raakte jezelf kwijt. Vergat je - zoals veel zorgmedewerkers -  jezelf door te veel voor anderen te zorgen?

Ja, maar het zat ook in mij. Ik voelde wel dat ik een soort van geen grenzen had. Ik ben jong mijn vader verloren. Mijn moeder was er altijd voor me, maar ik kon wel zelf alles bepalen. Ik houd van avontuur en dat was toen dus ook dingen uitproberen die niet zo goed voor je zijn. Ik was een gelukkig kind, maar vanaf mijn 16e tot 23e werd dat geluk fragieler toen ik in contact kwam met drugs en alcohol.


Wat was voor jou het punt waarop het genoeg was? En wat ben je toen gaan doen?

Ongeveer op mijn 25e, maar het inzicht had ik al eerder. Ik was al met mezelf aan het werk en ging op mijn 20e naar Nepal met de intentie op zoek naar avontuur te gaan. Achteraf was dit eigenlijk ook een zoektocht naar zingeving. Op mijn 23e ging ik naar Thailand, wat een soort vlucht was, aangezien ik na Nepal eigenlijk weer in dezelfde soort sleur kwam. Ik kwam tot het inzicht dat ik met heel weinig gelukkig ben. Ik had alleen nog steeds mijn probleem bij me: ook hier werd gedronken. Ik kwam tot het diepe inzicht dat als ik dat probleem zou tackelen, dan zou ik in principe overal gelukkig kunnen zijn. Ik heb getwijfeld om weer naar Thailand te gaan toen ik terug was in Nederland. Daar had ik niet de afleiding, de constante sociale druk met drugs en alcohol als onderdeel van de maatschappij. Uiteindelijk zit het probleem in jezelf. Als je het op de lange termijn duurzaam wil maken voor jezelf, zul je het hierin moeten fixen. Al is het niet mis om er even uit te stappen, dingen in een ander perspectief te zetten, af te kicken van dat wat zich hier bevindt en met jezelf in een andere wereld te zijn. Het reizen heeft mij heel erg geholpen.


Was het daarna, toen je voelde dat je weer in je kracht stond, dat je dacht: ik ga een gym oprichten?

Nee. Twee jaar na Thailand kwam ik in aanraking met personal training en begon als zzp'er. Ik heb snel mijn werk in de zorg opgezegd. Ik had altijd al als missie om in Nepal iets te gaan doen. Toen ik 20 was en daar was geweest had ik tegen mezelf gezegd daar te gaan wonen en iets bij te gaan dragen aan de wereld. Hoe? Geen idee.

Vijf jaar later kwam ik in aanraking met personal training. Die jongens vertelden mij dat dit een goede, opkomende business is voor mensen die toegewijd en gedisciplineerd zijn. Je kan het verschil maken en waarde neerleggen. Deels een mooi verkooppraatje, maar ik ben het wel 100% gaan doen. Ik geloofde erin. Ik startte met coaching, met personal training en ondernemen. Vijf jaar later opende ik deze gym. Ik had het geluk dat ik 20 klanten kon meenemen van het bedrijf waar ik als zzp'er werkte, inmiddels zijn het er bijna 100.


Wat maakt jouw gym onderscheidend?

Mensen trainen hier met een andere intentie: fysiek en mentaal. Het gaat niet alleen om fysieke groei of uiterlijk, maar mensen komen met de intentie om persoonlijk beter en gelukkig in dit leven te worden. Het fysieke element is daar een essentieel onderdeel van. Dat maakt ons - samen met de inrichting van de locatie - uniek.


Als ondernemer kun je kiezen voor een bepaalde doelgroep of je kan uitgesproken zijn in wie je bent, wat je doet, wat je belangrijk vindt en daar een bepaalde doelgroep mee aantrekken. Had jij je doelgroep al superscherp of dacht je: ik ben heel uitgesproken en zie wel wie erop afkomt?

Ik denk het tweede. Ik ben van mezelf uitgesproken. Ik kan heel direct zijn, maar ben wel toegankelijk. Ik heb strikte eigen doelen, tegelijkertijd is er ruimte voor ieder z'n weg van groei. Dat zien we hier terug.


Vind je dus ook dat je als ondernemer niet per se je doelgroep scherp hoeft te hebben?

In het begin heb ik me veel gericht op ondernemers. Ik ging ondernemen, volgde coaching en praatte dus ook met ondernemers. Je gaat jezelf neerzetten als ondernemer en dan trek je dat ook wel aan, maar ondertussen beweegt het van links naar rechts.


Hoe heeft het volgen van coaching voor jou uitgepakt?

Heel goed, omdat ik zelf toegewijd was aan mijn missie. Dat is inherent aan coaching: wil diegene die voor coaching kiest echt gecoacht worden en is diegene ook bereid om met coaching wat te doen. Daarnaast zit de kracht ook in wie die coach is. Ik laat me niet door iedereen coachen. Als ik niet voel dat het bij mij resoneert, dan ga ik er ook niets mee doen. Is het iemand waar ik tegen opkijk, dan ben ik bereid om te luisteren. Ik vond dat ik al veel had meegemaakt en kon toen een beetje in die mindset zitten: advies krijgen van iemand die niet heeft meegemaakt wat ik had meegemaakt, daar stond ik niet voor open. Ik ontdekte dat het ook anders kon toen ik iemand tegenover me had die twee keer zo groot, breed en minstens twee keer zo sterk was, bij defensie had gezeten (iets wat ik ook had gewild) en me directe vragen stelde.


Zocht je in coaching wat je had gemist in je jeugd?

Ik denk wel dat hij voor mij een soort vaderrol innam, bewust/onbewust. Ik luisterde dus ook 150% en ben het gaan uitvoeren. Het is een van de waardevolste momenten geweest van de afgelopen tien jaar van mijn leven. Dat je later ook nog veel kunt leren doordat iemand je een andere realiteit laat zien en om daar vervolgens eigenaar van te kunnen worden, opende een enorme wereld.


Hoe heb jij jouw vrouw ontmoet?

Tien jaar geleden, toen ik voor het eerst alleen naar Nepal ging. Ik had niet per se direct gedacht dat ik daar tien jaar later mee zou trouwen, al gebeurde er toen wel iets. Iets wat ik toen niet echt kon verklaren. Later kwam ze steeds terug in mijn gedachten. Alle vier de keren dat ik naar Nepal ging, zocht ik haar op maar echt een heel diep gesprek werd het nog niet. Recent ben ik teruggegaan met een soort gemanifesteerde intentie. Waarom komt Madu steeds terug in mijn hart, in mijn leven? Van de relaties die ik had gehad wist ik eigenlijk al dat ik iets anders zocht in het leven. Ook wist ik ergens al wel dat ik met de ware zou trouwen of niet zou trouwen. Ik houd van duidelijkheid in het leven en wilde dus weten of Madu mijn lot zou zijn, of we voor elkaar bestemd zouden zijn. Dus ik ben teruggegaan en na drie jaar geen contact heb ik haar opgezocht en verteld dat er een kracht is die ons steeds weer samenbrengt. Cognitief kon ik nog niet zo goed bij deze voorbestemde liefde, maar in mijn hart voelde ik het.


Ben je nieuwsgierig naar alle ins en outs van het interview? Hoe kijken Isabelle en Freek bijvoorbeeld naar relaties? En wat zijn de doelen voor de toekomst? Ook spreken ze over stilte, wat vindt Freek daarvan en hoe oefen je met stilte? Luister het hele interview hieronder.



6 views0 comments
bottom of page