Zo kocht ik mijn eerste woning

In Nederland is een tekort van 400.000 woningen, een aantal dat naar schatting zal oplopen tot een miljoen in 2030. Toch is het mij in de zomer van 2023 gelukt een eigen woning te kopen. Hoe heb ik dit aangepakt? Ik deel de reis graag met je zodat jij inzichten kan opdoen die je in diverse situaties vol uitdagingen kan toepassen.

Vanwege de problemen op de woningmarkt zijn er momenten geweest waarop ik de moed een beetje verloor: is het wel voor mij weggelegd? Is het probleem niet te groot? Kan ik dit wel fixen met mindset alleen? Achteraf gezien ben ik zo blij dat ik heb doorgezet en dat het is gelukt, ondanks een studieschuld, vastgoedschulden, het ondernemerschap en het feit dat ik alleenstaand ben.

Het begon in 2019. Mijn moeder was net overleden en er kwam een bedrag vrij dat ik wilde investeren. Vastgoed kwam als eerste in me op, dat wordt gemiddeld gezien elk jaar meer waard en ik had sowieso een woning nodig nadat ik net mijn relatie had verbroken. Ik had alleen geen kennis van hypotheken, geld lenen en hoe het allemaal werkte. Ik kwam via Google op Funda terecht, maar vond niet de match en liep tegen obstakels aan. Ik besloot het bedrag in mijn eigen bedrijf te stoppen. Nu ben ik daar heel blij mee, ook al was de woning nu meer waard geweest. Het bedrag wat ik in mezelf heb geïnvesteerd heeft dusdanig veel hefbomen ingang gezet dat ik er veel meer rendement op heb gemaakt. Dat is ook the way to go zoals ik het zie: investeer eerst in de S&ME 500 - in jezelf dus - in plaats van de S&P 500. Zeker als je jong bent, want dan ga je daar nog het meeste rendement op behalen. Later kan je dan in andere dingen investeren (je bedrijf, assets zoals vastgoed, goud, aandelen, etc.).

Ik pakte de draad in januari 2021 weer op. Mijn relatie met wie ik samenwoonde en een hondje had, was uitgegaan. Ik ging bij mijn vader wonen en vanaf daar op zoek naar een woning voor mezelf en hondje Maui. Ik ondervond al snel dat huisdieren niet zijn toegestaan in huurwoningen en vond het daarnaast best pittig om allemaal in mijn eentje te regelen, dus ik besloot een huis te kopen. Dan mocht ik zelf de voorwaarden bepalen. Mijn voormalig partner had een huis gekocht, dus via die weg wist ik wat meer over hoe het in z'n werk ging.

De eerste woning leek me perfect. De gekte op de huizenmarkt was dan wel net begonnen, het demotiveerde me niet per se. Ik zag het als een spel waarvan je de spelregels moest kennen. Ik had een gesprek met een hypotheekadviseur, maar dit was een algemeen adviseur. Ik was nog geen drie jaar ondernemer met goede groene cijfers. Ik had prima een woning kunnen kopen op basis van alleen die winst, maar kijkend naar het gemiddelde werd het toch meer een uitdaging. Hij gaf het advies dat het goed zou komen, dus ik ging de huizenmarkt op. Ik had wel een soort coaching van mijn voormalig partner, maar geen makelaar. Ik dacht het wel zelf te doen. Ik bekeek het verschil tussen vraagprijs en daadwerkelijke recente biedingen bij vergelijkbare woningen in de regio. Zo had ik een idee met hoeveel procent ik moest overbieden. Ik deed een bod, maar vond het zo spannend. Je wil dat het gaat lukken, maar eigenlijk moet het ook oké zijn als het niet lukt: je moet losgekoppeld zijn van het resultaat. Ik denk dat deze weg ernaartoe voor een heleboel lessen heeft gezorgd waardoor ik gekomen ben waar ik nu ben. Ik merkte toen dat ik het moeilijk vond het verschil te voelen tussen intuïtie en angst of wishful thinking. Mijn eerste bod liep uit op een afwijzing en de moed zakte me in de schoenen.

Toch keek ik verder en deed een bod op een huis in Benthuizen. Ook dat werd afgewezen, maar dat stel trok zich terug en had aangegeven mij de woning het meest te gunnen. Waarom? Ik had persoonlijke touch toegevoegd en laten zien wie ik ben en wat ik doe. Inmiddels had ik een financieel adviseur en hij adviseerde me - ondanks dat ik het wel kon betalen - om het niet te doen en eerst nog twee jaar te ondernemen en goede cijfers te draaien. De moed zakte me weer in de schoenen. Dit betekende zelfs dat het 'm voorlopig niet zou worden.

Ik vertrok voor een maand met m'n zusje naar Spanje. Bij terugkomst besloot ik te kijken naar een huurwoning, aangezien ik het besluit had genomen Maui een fijn nieuw thuis te geven. Ik kwam terecht in Weesp en na een jaar in Amstelveen. Ik miste het sfeervolle Weesp en besloot dat dit wel het moment kon zijn voor een koopwoning.

Inmiddels was ik ook al bezig met het investeren in vastgoed, dat lukte gek genoeg wel en daardoor kon ik alvast ervaring opdoen bij het kopen van een woning. Er kwam een nieuwbouwproject in Weesp op mijn pad. Het klonk fantastisch en financieel was het ook een slimme keuze. Toch voelde het niet goed. Het was een uitdaging om naar mijn gevoel te luisteren, maar ik besloot het niet te doen. Achteraf ben ik daar heel blij mee. Ik besloot terug te gaan naar wat ik echt wilde: naar Leiden, mijn roots. Ik had bedacht dat ik graag een kleiner huis wilde, maar een grote tuin. Ik schreef het op, maar liet het weer los.

Op Koningsdag was ik in Leiden en daar, in de buurt waar ik ooit van dacht: hier zou ik wel willen wonen, werd ik getipt op een huis. Ik ben gaan gluren door de heg: ik werd niet direct enthousiast. De woning was uitgewoond en oud. Ondanks dat ik niet meteen blij werd, zag ik de potentie. 

Ben jij benieuwd hoe deze aankoop is afgelopen, want ook hier werd mijn bod niet meteen geaccepteerd? Luister dan gauw de rest van de podcast hieronder.